من هم با گلپای آواز و موسیقی ایرانی موافقم

من هم با گلپای آواز و موسیقی ایرانی موافقم

این روزها در ایران گلپای آواز ِ جاودان ایرانزمین لب به گلایه باز کرده است و از کسانی که به ازای خانه نشین شدن ایشان و امثال ایشان، بساط مارگیری ِ توده ای را باز کردند و در حلقه ی شخصیت های پوسیده و توده ای، چون امیر هوشنگ ابتهاج و لطفی و من اضافه می کنم شفعیی کدکنی، به آلاف و الوفی رسیدند، به حق انتقاد کرده است که چرا در حکومت هنرمند کش اسلامیون، لال دانه خورده اند و لال شدند؟
چرا صدایی از آنها برای دادخواهی از استاتید موسیقی ایرانی که بر همه این کسان حق استادی دارند، به ازای مصلحت روزانه خود، بیرون نیامده است و لب به اعتراض نگشودند؟
حتمن باید تیغ برهنه ی اسلامیون هنر کش، گردن آنها را نشانه رود تا داد و قال راه بیاندازند؟
چگونه باید به گوش کر شما رسانید، که شخصیت های پوسیذه ای چون لطفی و هوشنگ ابتهاج توده ای هستند و دست شان در تمام جنایت و خیانت این ایرانی کشان اسلامی، چفت است؟

دیروز همین لطفی توده ای که از اِرق ملی و ایرانی تهی بود، در جشن و هنر شیراز، به جای اینکه لباس متداول ِ ایرانی بپوشد، لباس سران جنایتکار چینی چون مائو و و و را پوشیده بود تا نشان دهد بویی از ایرانیت ندارد که هیچ بلکه بیگانه پرست است..
اما همین فرد در کنار شخصیت پوسیده ای چون سایه، در ازای خانه نشین شدن استاید بزرگی چون گلپا و. ایرج، برای حکومت اسلامی ضد ایرانی، عنتر بازی کرد . لباس درویشی به قامت خود آراست
ریشی بلند کرد
که بعله با اسلامیون آیرانی کش، مشکلی ندارد و به قول رئیسشان کیانوری، سوسالیسم روسی با اسلام هیچ تفاوتی ندارد
آیا ننگ نیست که هنرمندی خوش صدا، که محصول نظام پادشاهی است با افرادی کار بکند که بوی بیگانه پرستی شان تمامی هوای ایرانزمین را آلوده کرده است؟
در ضد ایرانی بودن مردکی چون ابتهاج یا سایه همین بس که در نظام پادشاهی در صدر نشسته بود اما بیشترین خیانت و بدگویی را در کلام به آن نظام روا داشتند.
ولی وقتی که در نظام ایده آلش یک هفته در مستراح حبس شد، باز کاسیه لیسی این نظام را کرد و اینجا و آنجا مثل آن مردک بی مقدار، محمود اعتماد زاده یا به آذین، تا آخرین لحظه عمر ننگینش، از همین ایرانی کشان اسلامی در ایران حمایت کرد و می کند.
آری من با گلپای آواز ایران موافقم که صدایش را همین به اصطلاح هنرمندان جیره خوار همراه با حکومت هنر کش اسلامیون، در گلو خفه کردند.
کاری که دیروز و دیروزها با پور رضای عزیز گیلان کردند
احمد پناهنده
براین
بیست و پنجم سپتامبر دو هزار و هفده

همه ی حکومت گران ِفاشیست ِ اسلامی و ضد ایرانی در ایران، دروغ می گویند

همه ی حکومت گران ِفاشیست ِ اسلامی و ضد ایرانی در ایران، دروغ می گویند

عالی جناب پریزیدنت ترامپ گرامی رئیس جمهور ملت بزرگ آمریکا
درود بر شما و خسته نباشید
به عنوان یک ایرانی که نزدیک به چهل سال از همه ی هستی خود برای رهایی ایرانزمین از دست متجاوزین به خاک و فرهنگ و تاریخ و تمدن کورش بزرگ، مایه گذاشته ام، به اطلاع شما می رسانم که حاکمین فاشیست-اسلامی در ایران در همه ی عرصه ها فقط دروغ می گویند و امروز هم شیخ حسن ابله، این آخوند بی مقدار که بازیچه ی دست شیخ خامنه ای و یک مشت پیر و پاتال های به اصطلاح خبرگان است، به دروغ می گوید که:
" اگر آمریکایی ها به این توافق عمل کنند، می توانیم بعدن در باره ی موضوعات دیگر هم با آمریکا صحبت کنیم."
حرفی بغایت مفت و بی مالیات است و او به عنوان بازیچه ی خامنه ای می خواهد برای ساختن و پیشرفت در فناوری اتمی، وقت بخرد تا مثل کره شمالی نه تنها فقط آمریکا بلکه تمامی جهان را تهدید کند که به فرقه ی فاشیستی ِ شیعه سر تعظیم فرود آورند.
آگاه باشید که کوچکترین غفلت در این باره، مرگ تمدن جهانی و انسانی را تهدید خواهد کرد.
یادتان باشد کره شمالی بهانه است بلکه سر مار نا امنی در جهان، در ایران است که با تجاوز به تخت دارا، ایرانیان را به اسارت گرفته است.
بنابراین برای رهایی از نا امنی جهانی باید بر سر مار کوبید.
و بدانید که ملت ایران با کوچکترین حمایت از شما و جهان آزاد، طومار و دودمان این جرثومه های فاشیستی-اسلامی را از جای جای ایرانزمین بر خواهند کند و آنان را به همان جایی خواهند فرستاد که پدران ضد انسانی و عقیدتی شان از آنجا به ملک کورش تجاوز کرده اند.
پیروز باشید
احمد پناهنده
نوزده هم سپتامبر دو هزار و هفده

وقتی یک توده ای " تاریخ نگار" می شود

وقتی یک توده ای " تاریخ نگار" می شود

بی هیچ گفتگو سرشت و ذات حزب توده و توده ای ها با بیگانه پرستی و وطن فروشی و خیانت به تاریخ و فرهنگ و ملت ایران، عجین و همساز شده و بند بند شخصیتشان با خیانت به ایران در تمامیتش گره خورده است.

به عبارت ساده تر، این جماعت ضد ایرانی از تاریخ تولدشان تا امروز، کارنامه ای جز خیانت به ایران و ملت ایران، اندوخته ای در خورجین شان ندارند.

حال تصورش را بکنید که یک نفر از این جماعت ضد ایرانی، بخواهد برای ایران تاریخ بنویسد.

آری

یرواند آبراهامیان را می گویم

این فرد بی آنکه از شرم و خجالت بگوید که توده ای است، اما همه ی نوشته هایش در ستایش از حزب توده و توده ای های موج می زند.

گویی از انقلاب مشروطه تا امروز فقط توده ای ها بودند به که به ایران و ایرانی و تاریخش خدمت کردند.

به معنای دیگر این یارو امر بر ایشان مشتبه شده است و فکر می کند، هر خیانتی که حزب توده و توده ای از بدو تولدشان به عنوان یک نیروی سیاسی تا امروز، به ایران و ملت ایران کردند، عین " خدمت " به ایران و ایرانی است.

برای همین هرازگاهی برای تسلای دل داغدیده ی چپ های یتیم شده، دستی به قلم می برد و تراوشات ذهن توده ای اش را به عنوان تاریخ به این ره گم کردگان می فروشد.

این یارو البته به خوبی می داند که در عرصه ی تاریخ و تاریخ نویسی، صاحب نظران در این عرصه تره هم برایش خرد نمی کنند که هیچ حتا فقط پهن بارش می کنند.

زیرا تاریخ را باید آنچه که گذشت بر مردم باز شناساند نه اینکه به دلخواه، خیانت ها را خدمت و خدمات را خیانت گزارش کرد.

این یارو چون خودش از طیف خیانتکاران است، پس ابایی ندارد که به دروغ خیانت را خدمت نشان دهد و خدمت را خیانت

کافی است شما کتاب بی ارزش این یارو که با عنوان " ایران بین دو انقلاب " انتشار داده است، بی آنکه بخوانید فقط ورق بزنید.

آنوقت خواید دید که این یارو از انقلاب مشروطه تا امروز، فقط توده ای ها را برجسته کرده است.

گویی معمار اصلی ایران نوین، رضا شاه بزرگ نبوده است

محمد رضا شاه ایرانساز موجود نبوده است

و ده ها پدیده دیگر وجود نداشته اند

این یارو با بی پرنسیبی شگفت آور، در این کتابش از دوران ایرانساز رضا شاه  بزرگ، فقط هشتاد صفحه نوشته است.

در حالی که برای حزب توده و توده ای که فقط خیانت کردند، صد و هفتاد صفحه قلمی کرده است.

این روزها این یارو برای اینکه بتواند خیانت های حزب توده را سرپوش بگذارد، به بهانه بیست و هشت مرداد ماه سال سی دو، به دروغ خودش را پشت مصدق السلطنه مخفی کرده است و طوری وانمود می کند که گویی حزب توده همیشه یار و غار مصدق السلطنه بوده است.

در حالی که همین یارو و حزبش، بیشتر توهین را نثار مصدق السلطنه کردند و حتا خواستند از طریق او ابتدا پادشاهی را در ایران منحل و بعد با یک کودتای خزنده با همکاری شوروی مرحوم، ایران را ایرانستان کنند.

اما در روز تاریخی بیست و هشت مرداد ماه، مردم تهران با قیام ملی شان چنان درسی به این خیاتکاران و حتا مصدق السلطنه و جبهه ی نا ملی اش دادند، که به عنوان یکی از درخشان ترین برگ و خدمت مردم تهران و ملت ایران در تاریخ ثت است.

حال بگذارید این یارو و یارو هایی از این دست، بیشتر خودشان را رسوای خاص و عام کنند.

احد پناهنده

پانزده سپتامبر دو هزار و هفده

چند کلمه ای با اسماعیل خان خویی

چند کلمه ای با اسماعیل خان خویی
نمی دانم و راستش نمی دانم چرا باید افرادی مثل شما چون عابرین پیاده ی تاریخ به پدیده ها و موضوعات تاریخی و سیاسی برخورد گنند؟
البته چند سالی است که رفتار و کردار و گفتار شما را پی می گیرم. بی هیچ مبالغه و یا قصد توهینی باید بگویم که شما بی آنکه کمی اندیشه کنید، خودتان را نخود هر آشی می کنید که برازنده ی شخصیت شما نیست.
شما درس فلسفه خوانده اید و شاعر هم هستید.
آیا بهتر نیست در این دو عرصه یعنی در زمینه فلسفی و شعر قلم بزنید و اندیشه تولید کنید؟
و مثلن در عرصه شعر، واقعن شعر بسرایید نه اینکه در حالت مستی مرتکب به اصطلاح شعر بشوید که هیچ ارزشی ندارد جز اینکه شخصیت شما را به تدریج ضایع کند؟
یک روز پای اطلاعیه تروریست های مجاهدین امضا می گذارید، یک روز هم زیر بیانه های اکثریتی و توده ای و حتا زیر اطلاعیه ای امضا می گذارید که ملتمسانه از حکومت ضد ایرانی آخوندهای اسلامی می خواهد که شورای نگهبان حکومت اسلای ِ ضد ایرانی ، نظارت استصوابی را بردارد.
یعنی هنوز نفهمیده اید که حتا اگر شورای نگهبان حکومت اسلامی ضد ایرانی این نظارت را به درخواست شما بردارد، ده ها نظارت دیگر در آستین دارد؟
هنوز متوجه نشده اید که این حکومت ضد ایرانی باید در تمایتش سرنگون شود؟
دیروز از شخصیت پوسیده ای بنام ابراهیم گلستان شمشیر از نیام کشیدید و بر منتقدین این یاروی خود شیفته حمله بردید که ابراهیم خان چنین است و چنان و حق ندارید به این مردک خودشیفته انتقاد کنید که الیته در سایت همان نماز گزارن کمونیسم روسی، پاسخش را گرفتید
هنوز جوهر آن دلجویی شما از این مردک خود شیفته خشک نشده بود که در حالت مستی مرتکب به اضطلاح شعری شدید که یکی از دوبیتی هایش به قرار زیر است.
" گفتا که: - «رضا شاه به ما شادی داد.
حتا به زنانِ ما هم آزادی داد.»
گفتم که: - «دُرُست گویی امّا ای کاش
خود هیچ نمی کرد به مردُم بیداد!»"
از شما به عنوان یک فیلسوف و شاعر پرسش می کنم که:
آیا می توانید به من و امثال من که بی شمارند، پاسخ دهید که در چه زمانی و یا تاریخی رضا شاه بزرگ بر مردم بیداد کرد؟
آیا اینکه برای شما و امثال شما دانشگاه درست کرد و پدران شما و خودتان را از مکتب خانه به مدرسه عرفی فرستاد، این عمل نیکش، بیداد بر مردم و شما و پدران شما است؟
آیا اینکه یک تنه در مقابل همین آخوندهای اسلامی که شما روشنفکران دیروزی بر ملت ایران و همین مردم تحمیل کردید، ایستاد و زنان را از پستوی خانه ها بیرون آورد و به آنها شخصیت و هویت داد، بیداد بر مردم است؟
آیا خوزستان ایران را که شیخ خزعل با پشتیبانی انگلیس از ایران جدا کرده بود و آنجا امیری می کرد، به ایران برگرداند و شیخ را کد بسته به تهران آورد، بیداد به مردم بود؟
آیا شما که امروز با نام و نام خانوادگی اسماعیل خویی شناخته شدید و هویت پیدا کردید، حتمن می دانید که رضا شاه بزرگ ثبت احوالی تاسیس نمود و برای فرد فرد ایرانی شناسنامه درست کرد و به آنها هویت داد. آیا این عمل نیک رضا شاه بزرگ بیداد به مردم است؟
آیا همین شخصیت امروزی و این لباسی که امروز می پوشید، اگر رضا شاه بزرگ نبود، شما و امثال شما در خوشبیانه ترین شکلی باید لباس افغانی های امروز را می پوشیدید و با کلاه نمدی قاجاری و یک ویریس بر دور کمر ظاهر می شدید و آیا این عمل نیکوی رضا شاه بزرگ، بیداد بر مردم بود؟
آیا مدرن کردن و شخصیت دادن به امثال شما در پوشش و شخصیت و مدارج علمی، بیداد بر شما و مردم است؟
کمی انصاف داشته باشید اسماعیل خان
بقیه خدمات رضا شاه بزرگ را بر عهده خوانندگان و وجدان بیدار می گذارم تا درسی شود که دیگر در حالت مستی مرتکب شعر نشوید.
توضیح: ویریس در واقع طنابی است که از ساقه برنج درست می کنند و گیله مردان زمان قاجار و رعیت های ارباب به دور کمرشان می بستند تا شلوارشان پایین نیاید. ویریس یک واژه کیلکی است
احمد پناهنده.
سیزده سپتامبر دو هزار و هفده