۱۳۸۹ دی ۲۶, یکشنبه

یک رباعی به مناسب 26 دی ماه


روز 26 دی ماه در تاریخ ایران روزی شور انگیز و در عین حال غم انگیز است. شور انگیز است. چون جشن بهمنگان است
غم انگیز است. زیرا پادشاه ایران در این روز با چشم گریان کشور را به دلیل ناسپاسی ما ترک کرد
به همین مناسبت رباعی زیر را تقدیم همه ملت ایران می کنم.



رفتی وُ با چشم گریان اشک می بارد زمان

چشمه ی خون می چکد از چشم ِ ملت بی امان

آسمان ِ عشق ِ تو از رفتنت، افسرده وُ بیمار شد
خون می ریزند ددان از مردمان ملتت روز و شبان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر