به چه گناهی گردن زده شد؟
و آنگاه
که گلی از شاخسار ِ جوان ِ زندگی پرپر می گردد
شرممان باد
که آسوده بر افتادن ِ گل ها را تماشا شویم
و وقتی که تیغ ِ تیز ِ تبر زمستان
گلوی ِ باغ ِ زندگی راگردن می زند
بر ما زنهار
که فریاد نکشیم و بیدار نکنیم وجدانها را
امروز اگر این تیغ ِ تیز ِ تبر ِ مرگ را
بر گردن
و قلب تپنده ی ریحانه حس نکنیم
فردا گلهای باغ زندگی ِ شاداب
با داس ِ دون ِ ددان گلو پاره می شوند
و ما همچنان فقط آه
پس بر ماست
و بر همه ی ماست
که کشتن زندگی را آرام ننشینم
و داس مرگ را از گلوی ِ درخت ِ زندگی
به نهایت ِ بی نهایت پرتاب نکنیم
احمد پناهنده ( الف. لبخند لنگرودی )
دیروز برای جلوگیری از اعدم ریحانه نوشته بودم
ریحانه گلی ست برای بوئیدن نه پرپر شدن
مهم نیست که ریحانه در حکومت اسلامی جرمی مرتکب شده است، بلکه مهمتر این است که بدانیم، تمامی حکومت اسلامی با همه ی کارگزارانشان، سراپا مجرم هستند و با جرم و جنایت دنبال شکار انسانیت، کرامت، اخلاق و بویژه حیثیت، فضیلت و ارجمندی زنان هستند.
و اگر مرتضی خواست در زیر چتر حمایتی ِ حکومت اسلامی، تن جوان ریحانه را به حیله و نیرنگ مورد تجاوز قرار دهد و ریحانه از کرامت و حیثیتش دفاع کرد و در این دفاع، مرتضی مقتول شد، نباید ریحانه را بتنهایی مجرم شناخت بلکه باید جرم را در قوانینی دید که این شرایط را برای مردان ِ هرزه ی اسلامی فراهم می کند.
هرچند عملکرد ریحانه در دفاع از کرامت و حیثیت انسانی خود، مجازات دارد اما به یقین مجازاتش از دست دادن زندگی و جوانی نیست.
و اگر قرار باشد کسی را اعدام کنند باید حکومت اسلامی را با قوانین ضد انسانی اش اعدام کرد.
هرچند من با اعدام در هر شکلی مخالف هستم.
معنی این سخن این است که مجازات ریحانه، اعدام نیست
باشد که همه ی ملت ایران یک صدا، همراه با نهاد های حقوق بشری و سازمان های بین المللی اجازه ندهند گل زندگی ریحانه را پرپر کنند.
چنین باد
احمد پناهنده
و دریغا امروز با پرپر کردن زندگی ریحانه، اسید بر روی زیبایی و زیبا رویان می پاشند. اما توده های گوسپندی خودشان را برای ماهی که سراسر خون و خونریزی و بیگانه است و ربطی هم به ایران و ایرانی ندارد، آماده می کنند تا از این طریق دشنه ی ادمکشان و ایرانی کشان اسلامی تیز کنند و سپس طناب دار را با دست خویش در گردنشان حلقه کنند.
ای تفو بر شما نادانان ابله تفو
دیروز برای جلوگیری از اعدم ریحانه نوشته بودم
ریحانه گلی ست برای بوئیدن نه پرپر شدن
مهم نیست که ریحانه در حکومت اسلامی جرمی مرتکب شده است، بلکه مهمتر این است که بدانیم، تمامی حکومت اسلامی با همه ی کارگزارانشان، سراپا مجرم هستند و با جرم و جنایت دنبال شکار انسانیت، کرامت، اخلاق و بویژه حیثیت، فضیلت و ارجمندی زنان هستند.
و اگر مرتضی خواست در زیر چتر حمایتی ِ حکومت اسلامی، تن جوان ریحانه را به حیله و نیرنگ مورد تجاوز قرار دهد و ریحانه از کرامت و حیثیتش دفاع کرد و در این دفاع، مرتضی مقتول شد، نباید ریحانه را بتنهایی مجرم شناخت بلکه باید جرم را در قوانینی دید که این شرایط را برای مردان ِ هرزه ی اسلامی فراهم می کند.
هرچند عملکرد ریحانه در دفاع از کرامت و حیثیت انسانی خود، مجازات دارد اما به یقین مجازاتش از دست دادن زندگی و جوانی نیست.
و اگر قرار باشد کسی را اعدام کنند باید حکومت اسلامی را با قوانین ضد انسانی اش اعدام کرد.
هرچند من با اعدام در هر شکلی مخالف هستم.
معنی این سخن این است که مجازات ریحانه، اعدام نیست
باشد که همه ی ملت ایران یک صدا، همراه با نهاد های حقوق بشری و سازمان های بین المللی اجازه ندهند گل زندگی ریحانه را پرپر کنند.
چنین باد
احمد پناهنده
و دریغا امروز با پرپر کردن زندگی ریحانه، اسید بر روی زیبایی و زیبا رویان می پاشند. اما توده های گوسپندی خودشان را برای ماهی که سراسر خون و خونریزی و بیگانه است و ربطی هم به ایران و ایرانی ندارد، آماده می کنند تا از این طریق دشنه ی ادمکشان و ایرانی کشان اسلامی تیز کنند و سپس طناب دار را با دست خویش در گردنشان حلقه کنند.
ای تفو بر شما نادانان ابله تفو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر