غزلی برای چهارشنبه سوری
باشد که دلهایمان و سراسر ایران را آتش باران کنیم
باشد که دلهایمان و سراسر ایران را آتش باران کنیم
شاد شادا آمد از راه جشن ِ سوری وُ سرور
آتش افروزیم کهندشت ِ وطن را پُر غرور
گو به ساقی تا همه جام ها، ز باده پر کند
جام ها بر هم زنیم بر گرد ِ آتش، رقص وُ شور
پایکوبان، پیکر ِ خود را پچرخانیم به رقص
دست افشان، دور کنیم غم را ز دلها دور ِ دور
پر زنان، پروانه وار، بر گرد ِ آتش چرخ زنان
ز آتش ِ سوری، شب ِ تیره بسوزانیم به نور
وقت آن است با شرابی گونه ها گلگون کنیم
تا شود کور چشم ِ جهل، چشم ِ خرافات کور ِ کور
احمد پناهنده ( الف. لبخند لنگرودی )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر