محمد رضا شاه، پادشاهی که فقط به ایران و ایرانی فکر می کرد
محمد رضا شاه، پادشاهی که قاتلین را می بخشید اما خیانکاران به ایران و ایرانی را هرگز
پادشاهی که هر پگاه که از خواب بر می خاست، چشمش را به آسمان می دوخت و انتظار بارش ِ باران ایشان را بی قرار می کرد
و بارها شده بود که هر پگاه از وزیر دربارش پرسش می کرد که آیا امروز یا فردا هوا بارانی است؟
زیرا می دانست که کشور ایران کم آب است و از این جهت چون شاهنشاه هخامنشی، داریوش بزرگ همیشه از اهورا امزدا می خواست که ایران را از خشکشالی نجات دهد.
پادشاهی که چند بار به به ایشان در مدت پادشاهی شان، سو قصد کردند و هربار بزرگ منشانه و فروتنانه سوقصد کننندگان را بخشید و فرصتی ممتاز هم برایشان ایجاد کردند. مثل پرویز نیکخواه و گروهش
یا کسانی که می خواستند، خانواده اش را در یک عمل ضد انسانی بربایند
مثل شکوه فرهنگ یا میرزادگی، عباس سماکار، رضا علامه زاده، طیفور بطحاعی و مریم اتحادیه و و و
گلسرخی و دانشیان هم با دخیل بستن به مولایشان حسین عرب و یا بیگانگان، خود زنی کردند تا به اصطلاح در میان عابرین پیاده تاریخ قهرمان شوند. زیرا زندگی و جان انسانی را ارزش نشناختند و شتابان تلاف شدن زندگی را به استقبال شتافتند.
پادشاهی که خیانت نخست وزیرش را که محکوم به اعدام شده بود، از همه ی اختیارات خود بهره گرفت و او را از مرگ رها کرد تا در گوشه ای به مرگ طبیعی بمیرد.
پادشاهی که ایران جنگ زده و تجاوز شده بعد از شهریورماه 1320 را به دومین کشور آسیا از نظر اقتصادی و رشد و توسعه در همه ی عرصه ها تبدیل کرد.
پادشاهی که بعد از پدر به زنان شخصیت داد تا در همه عرصه ها بطور برابر و فرصت مساوی، استعداد شان را بارور کنند
پادشاهی که بعد از پدر ایران عقب مانده دوره قارجاریه را بر برج بالا بلند جهان مدرن، سقف زد و رفاه اجتماعی و انسانی را در همه ی عرصه ها در جای جای ایران نهادینه کرد. زیرا باور داشت که سلطنت بر یک ملت فقیر هیچ افتخاری ندارد.
پادشاهی که فقط به ایران و ایرانی و رشد و سعادت انها فکر می کرد و در این راه با همه ی توانشان به جد کوشید و حتا تروریست ها را که آدم نکشته بودند، بخشید و فرصتی برایشان ایجاد کرد تا به زندگی و سازندگی برگردند.
اما و اما به حق هرگز خیانکاران به ایران و ایرانی و تاریخ و فرهنگ ایران را نبخشید
خیانتکارانی چون حسین فردوست، عباس قره باغی، ناصر مقدم و و و
و من اضافه می کنم افرادی چون جبهه ملی به رهبری کریم سنجابی که ایران مدرن پادشاهی را فدای جهیدن و یا خزیدن به زیر قبای اخوندی بنام خمینی و اسلام کردند و هنوز هم دست در دست آنها در جبهه ی کمونیست های بی وطن و ضد وطن، به ویرانی ایران در همه سویش می کوشند تا نظام پادشاهی به ایران بر نگردد.
از این جهت است وقتی که مایکل والاس در مصاحبه ای در پاناما، در این باره از محمد رضا شاه پرسش می کند، پاسخ می شنود:
مایکل والاس: اعلاحضرت، شما چطور توانستید قاتلان خود را ببخشید؟
پادشاه: من می توانم کسانی را که تلاش کردند مرا به قتل برسانند و حتی همسر و فرزندم را بربایند را ببخشم*، اما کسانی که به میهنم خیانت کردند را هرگز
محمدرضا شاه پهلوی - آخرین مصاحبه با مایکل والاس ( نیویورک تایمز ) 1980/1358 – پاناما
روحش شاد و یادش یاد و هماره جاویدان باد
احمد پناهنده
www.apanahan.blogspot.com
www.apanahan.wordpress.com
محمد رضا شاه، پادشاهی که قاتلین را می بخشید اما خیانکاران به ایران و ایرانی را هرگز
پادشاهی که هر پگاه که از خواب بر می خاست، چشمش را به آسمان می دوخت و انتظار بارش ِ باران ایشان را بی قرار می کرد
و بارها شده بود که هر پگاه از وزیر دربارش پرسش می کرد که آیا امروز یا فردا هوا بارانی است؟
زیرا می دانست که کشور ایران کم آب است و از این جهت چون شاهنشاه هخامنشی، داریوش بزرگ همیشه از اهورا امزدا می خواست که ایران را از خشکشالی نجات دهد.
پادشاهی که چند بار به به ایشان در مدت پادشاهی شان، سو قصد کردند و هربار بزرگ منشانه و فروتنانه سوقصد کننندگان را بخشید و فرصتی ممتاز هم برایشان ایجاد کردند. مثل پرویز نیکخواه و گروهش
یا کسانی که می خواستند، خانواده اش را در یک عمل ضد انسانی بربایند
مثل شکوه فرهنگ یا میرزادگی، عباس سماکار، رضا علامه زاده، طیفور بطحاعی و مریم اتحادیه و و و
گلسرخی و دانشیان هم با دخیل بستن به مولایشان حسین عرب و یا بیگانگان، خود زنی کردند تا به اصطلاح در میان عابرین پیاده تاریخ قهرمان شوند. زیرا زندگی و جان انسانی را ارزش نشناختند و شتابان تلاف شدن زندگی را به استقبال شتافتند.
پادشاهی که خیانت نخست وزیرش را که محکوم به اعدام شده بود، از همه ی اختیارات خود بهره گرفت و او را از مرگ رها کرد تا در گوشه ای به مرگ طبیعی بمیرد.
پادشاهی که ایران جنگ زده و تجاوز شده بعد از شهریورماه 1320 را به دومین کشور آسیا از نظر اقتصادی و رشد و توسعه در همه ی عرصه ها تبدیل کرد.
پادشاهی که بعد از پدر به زنان شخصیت داد تا در همه عرصه ها بطور برابر و فرصت مساوی، استعداد شان را بارور کنند
پادشاهی که بعد از پدر ایران عقب مانده دوره قارجاریه را بر برج بالا بلند جهان مدرن، سقف زد و رفاه اجتماعی و انسانی را در همه ی عرصه ها در جای جای ایران نهادینه کرد. زیرا باور داشت که سلطنت بر یک ملت فقیر هیچ افتخاری ندارد.
پادشاهی که فقط به ایران و ایرانی و رشد و سعادت انها فکر می کرد و در این راه با همه ی توانشان به جد کوشید و حتا تروریست ها را که آدم نکشته بودند، بخشید و فرصتی برایشان ایجاد کرد تا به زندگی و سازندگی برگردند.
اما و اما به حق هرگز خیانکاران به ایران و ایرانی و تاریخ و فرهنگ ایران را نبخشید
خیانتکارانی چون حسین فردوست، عباس قره باغی، ناصر مقدم و و و
و من اضافه می کنم افرادی چون جبهه ملی به رهبری کریم سنجابی که ایران مدرن پادشاهی را فدای جهیدن و یا خزیدن به زیر قبای اخوندی بنام خمینی و اسلام کردند و هنوز هم دست در دست آنها در جبهه ی کمونیست های بی وطن و ضد وطن، به ویرانی ایران در همه سویش می کوشند تا نظام پادشاهی به ایران بر نگردد.
از این جهت است وقتی که مایکل والاس در مصاحبه ای در پاناما، در این باره از محمد رضا شاه پرسش می کند، پاسخ می شنود:
مایکل والاس: اعلاحضرت، شما چطور توانستید قاتلان خود را ببخشید؟
پادشاه: من می توانم کسانی را که تلاش کردند مرا به قتل برسانند و حتی همسر و فرزندم را بربایند را ببخشم*، اما کسانی که به میهنم خیانت کردند را هرگز
محمدرضا شاه پهلوی - آخرین مصاحبه با مایکل والاس ( نیویورک تایمز ) 1980/1358 – پاناما
روحش شاد و یادش یاد و هماره جاویدان باد
احمد پناهنده
www.apanahan.blogspot.com
www.apanahan.wordpress.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر